Bloggur hjá Jón Kragesteen

Martin Luther King segði í 1963: “Eg havi ein dreym um, at ein dag í Alabama, fara smáir svartir dreingir og svartar gentur at taka í hondina á smáum hvítum dreingjum og hvítum gentum, sum systrar og brøður” John F Kennedy hevði í 1961 eisini ein dreym, hann segði: “kæru landsmenn, áðrenn 1970 fara vit at senda eina rakett av støðini í Houston til mánan, sum er 390.000 kilometrar burturi. Rakettin verður 100 metur høg og fer at verða gjørd úr einum málmblandi, sum ikki er uppfunnið enn...” Felags fyri báðar røðararnar er, at teir megnaðu at ímynda ein framtíðarveruleika, sum var sera fjarur frá tí veruleika, sum valdaði, tá ið røðurnar vóru hildnar! Hóast eg ikki á nakran hátt ætli mær at rógva fram undir, at eg kann sammetast við hesi bæði stórmennini - so havi eg eisini ein dreym. Mín dreymur er: "at Føroyar áðrenn 2030 eru sjálvstøðug tjóð og eru eitt rúmligt samfelag, har virðini verða býtt javnt og fólkið hevur góð heilsuviðurskifti, góðar útbúgvingarmøguleikar og

“Hetta er okkara land...einki annað eiga vit, tað er okkara land” syngja vit við heitum hjarta – og vit meina tað!  Sjálvandi skulu vit kunna ferðast frítt í Føroyum og vitja tey støð, sum vit ynskja at vitja! Seinastu árini hava føroyingar veruliga fingið eyguni upp fyri at ferðast í føroysku náttúruni - og tað er gott og gleðiligt, tað er gevandi fyri bæði likam og sál. Eisini er tað týdningarmikið at vit sleppa út í náttúruna, tí annars kunnu vit ikki læra um hana og skapa okkum fortreytir at skilja hana. Men frælsið hjá okkum at vera í náttúruni skal sjálvandi vera undir ábyrgd. Vit skulu ikki órógva óneyðugt og t.d. eiga vit at verja ávís støð í tíðini, tá ið fuglur reiðrast – og tá kanska halda okkum til ásettar rásir ella gøtur. Eisini skal atlit takast til lembing, haruskjóting og landbúnað, sjálvandi. Og sjálvandi skulu vit ikki tveita órudd í náttúruna. Sum kunnugt eru tað ikki bara føroyingar, sum eru bergtiknir av føroysku náttúruni, tað hevur jú

Skulu vit hava ein góðan skúla, mugu lærarar hava nøktandi kor at arbeiða undir! Seinastu árini er gingið skeiva vegin, tí at talið á pultstímum er økt frá uml. 25 tímum upp í 28 tímar - og tað sær ikki út til at skula steðga har. At standa frammanfyri einum skúlaflokki og hava eitt beinleiðis  undirvísingarsamskifti við næmingar, sum hava ymiskar førleikar og fortreytir er sera krevjandi. Tá ið hvør pultstími er liðugur er nógv eftir at gera. T.d. samrøður við næmingar, við foreldur, við aðrar lærarar og eisini skulu eftirmetingar gerast, bæði av undirvísingini og eisini í mun til einstakar næmingar - nakað sum hevur sera góða ávirkan á læringina. Eg vil tí arbeiða fyri at pultstímatalið verður minkað aftur - helst niður móti 22 tímum fyri at fáa veruliga góðar arbeiðsumstøður, sum koma næmingunum til góða!

Tá Atlantsflog var sett á stovn fyri 31 árum síðani áttu Føroyar so at siga ongar flogskiparar, mekanikkarar o.a. til at reka eitt flogfelag. Fyrstu árini var dúvað upp á útlendska servitan, men tað gingu ikki nógv ár til at vit høvdu bæði flogskiparar, flogmekanikkarar og aðra servitan um flúgving. Soleiðis hevur verið hvørja ferð vit hava tikið ábyrgd og tað hevur gingið rættiliga skjótt at upparbeiða neyðugu fakligu vitanina, tað verið seg skúlamál, sjúkrahúsmál, postverk, fiskiveiðieftirlit o.s.fr. Fara vit góð 100 ár aftur í tíðina, so var eingin vitan um at føra skip í Føroyum og vit høvdu onga navigatiónsútbúgving. Tíbetur vóru tað fólk, sum settu sær sum mál at fáa hesa útbúgving upp at standa í Føroyum og tað eydnaðist. Í dag hava vit ábyrgdina av stórum parti av samfelagsfunktiónunum og vit gerast betur og betur til at umsita. Fyri framman eru mál, sum heilt greitt eiga at verða yvirtikin sum skjótast, m.a. politiið og rættarskipanin. Søgan sigur okkum, at vit megn